Protest rodziców w sprawie likwidacji przedszkola

Czym jest przedszkole – każdy wie, ale przedszkole przedszkolu nie jest równe. W przeszłości placówki tego typu sprawowały opiekę nad dziećmi w formie ochronek. Cywilizacja zmusiła je do ewoluowania i dostosowania swojej oferty dla coraz bardziej wymagającej części społeczeństwa. Zmianie zaczęły podlegać budynki, wyposażenie i kadra pedagogiczna.
Popularna w malborskim środowisku „ósemka”, czyli Przedszkole nr 8 mieszczące się w śródmieściu przy ul. Mickiewicza 40 jest nowoczesną, bardzo dobrze wyposażoną placówką. Budynek nowy, zbudowany z przeznaczeniem na funkcjonowanie w nim przedszkola. Jest obszerny, a sale są duże i jasne. Obok znajduje się ogród z dużą ilością sprzętu typowego do wspomagania rozwoju fizycznego dzieci. Aktualny stan zawdzięczamy Radzie Rodziców, która przez wiele lat wzbogacała jego wyposażenie z własnych funduszy, zabiegała o środki pochodzące z Malborskiego Programu Partnerstwa Lokalnego oraz od lokalnych darczyńców.
W przedszkolu funkcjonuje sześć oddziałów, w których łącznie przebywa 160 dzieci. Większość wywodzi się z rodzin o średnim statusie finansowym, ale korzystają również dzieci z rodzin mniej zamożnych. W placówce są dwie grupy po dwadzieścia pięcioro dzieci z 5-godzinnym oddziaływaniem wychowawczo-dydaktycznym, które przebywają całkowicie bezpłatnie.
W sytuacji zagrożenia prywatyzacją, bądź likwidacją, do której zmierzają władze naszego miasta, rodzi się pytanie, czy dzieci nie będzie wychowywać ulica, ponieważ przeciętnych malborczyków prawdopodobnie nie będzie stać na opłacenie miejsca w prywatnym przedszkolu. W przypadku reorganizacji rodzice, którzy mają w „ósemce” więcej niż jedno dziecko, znajdą się w trudnej sytuacji. Aktualnie opłata stała za pierwsze dziecko wynosi 138,60 zł plus 4,50 zł stawka żywieniowa za jeden dzień. Pobyt drugiego dziecka w przedszkolu jest o połowę tańszy, a w placówkach niepublicznych nie ma żadnych zniżek.

Rada Miasta dąży do reorganizacji czterech z pięciu istniejących przedszkoli publicznych. Aktualnie jest tyle samo działających przedszkoli niepublicznych. Likwidując „ósemkę” nie daje się możliwości wyboru placówki rodzicom. Oni świadomie wybrali dla swojego dziecka właśnie to przedszkole, mając w pobliżu placówki niepubliczne. Wielu z nich składa karty przyjęcia dziecka do przedszkola i cierpliwie czeka na liście rezerwowej, ponieważ zgłoszeń jest więcej, niż miejsc.

Czym kierowała się Komisja Oświatowa dokonując wyboru akurat tych placówek: nr 2, nr 8, nr 10 i nr 13 wytypowanych do reorganizacji? 
Czym zasłużyło sobie Przedszkole nr 5, że komisja faworyzuje je pozostawiając w planach jako jedyne w mieście przedszkole publiczne? Przypomnijmy, jest położone w dzielnicy Stare Miasto, gdzie większość społeczeństwa z małych dzieci już wyrosła, w pobliżu przelotowej trasy, gdzie panuje hałas, a dzieci przebywając w ogrodzie wdychają spaliny. Może powód jest inny? Może ważne jest to, że tam jest znacznie mniej dzieci niż w „ósemce.

Przedszkole nr 8 odnosi sukcesy na wielu płaszczyznach. Współpracujemy z nauczycielami malborskich podstawówek, którzy z wielkim szacunkiem odnoszą się do pracy naszego grona pedagogicznego. Dzieci opuszczające „ósemkę” są bardzo dobrze przygotowane zarówno dydaktycznie jak i wychowawczo do podjęcia nauki w szkole. Po restrukturyzacji przedszkola nauczyciel po wydłużenia dnia pracy nie będzie w stanie efektywnie oddziaływać wychowawczo–dydaktycznie na dziecko. A trzeba zaznaczyć, że w dużych i przestronnych salach „ósemki” średnia liczba dzieci w oddziale wynosi 27, a w przedszkolach niepublicznych, często w adoptowanych budynkach willowych, tłoczy się znacznie więcej. Nie jest możliwe, by nauczyciel pracujący w takich warunkach i przez 8 godzin dziennie mógł indywidualnie podejść do każdego dziecka.

Promowany model opieki przedszkolnej na zachodzie zakłada 8–10 dzieci na jednego opiekuna. W naszym „pseudo zachodnim” kraju swoimi decyzjami rządzący próbują ustawić malborskie przedszkola w szeregu ochronek. Może naszym władzom chodzi o to, aby zwiększyć deficyt edukacyjny społeczeństwa, bo jak wiemy z historii, szarą masą łatwiej jest sterować, nie trzeba niczego wyjaśniać, bo i tak nikt nie zrozumie problemu.

Ważną rzeczą jest promowanie miasta, ale nie kosztem naszych dzieci. Czy udekorowanie ul. Kościuszki kosztownym pomnikiem było sprawą priorytetową, w sytuacji dziury budżetowej miasta? Czy kosztem dzieci władze Malborka mają zamiar spłacić inne zaciągnięte przed wyborami kredyty? 
Pracownicy i rodzice uczęszczających do przedszkola dzieci jako wyborcy zaufali Panu Rychłowskiemu jako Burmistrzowi, oczekując na polepszenie sytuacji i stabilizację w mieście. W przeciwieństwie do naszych oczekiwań podejmowane decyzje wzbudzają naszą nieufność. Godzą w nasze bezpieczeństwo.
Czy nie można szukać pieniędzy dla ratowania budżetu w takich sferach, które nie będą zagrażały malborskiej oświacie i kulturze?

Obserwując wydłużające się listy rezerwowe dzieci oczekujących na przyjęcie do placówek uważamy, że obiektów w których realizuje się program wychowania przedszkolnego w naszym mieście jest za mało. Z myślą o zapewnieniu opieki przedszkolnej wszystkim dzieciom powinno się zachęcać do tworzenia dodatkowych placówek i oddziałów, a nie likwidować istniejące.

Bardzo współczujemy wybranym przez znaczne grono społeczeństwa członkom Rady Miasta i Panu Burmistrzowi, którzy z pewnością mając na względzie dobro i jeszcze raz dobro społeczeństwa, że musieli podjąć decyzję pozbawienia małych malborczyków nadziei na radosne i szczęśliwe dzieciństwo w wyjątkowej placówce jaką przez sześćdziesiąt lat była „ósemka”. Młode rodziny z zazdrością patrzą na szczęśliwą władzę, która nie boryka się z problemem przyjęcia lub nie przyjęcia dziecka do przedszkola, bo swoje dzieci już wychowała, nota bene korzystając z opieki przedszkoli publicznych.