Dobre bo... z Wągrowca. Miasto i okolica może pochwalić się wieloma produktami, które są znane nie tylko w Polsce

Wągrowiec słynie nie tylko ze skrzyżowania rzek czy dawnych właścicieli miasta - cystersów. W Wągrowcu i okolicy powstają produkty, które są znane nie tylko w Polsce ale i na świecie.

Jednym z nich bezsprzecznie są lody Willischa. Ta rodzina firma aktualnie może pochwalić się potężną siecią w całym kraju, w której to kupimy lody wyrabiane według rodzinnej, wągrowieckiej receptury.

Rodzina Willischów produkcją lodów zajmuje się jeszcze od okresu PRL. Wówczas to rynek podbijały ich lody kasate. Kilka lat temu na utworzenie sieci lodziarni pod rodzimą markę zdecydował się syn założycielki firmy pani Krystyny - pan Robert.

- Punkt otwarto na zasadzie franczyzy. Właściciel ma za zadanie urządzić lokal według naszych standardów, wizualizacji, dbać o poziom świadczonych usług. My natomiast dbamy o dostarczenie lodów takich jak we wszystkich naszych punktach, takich jak w Wągrowcu robionych według naszych receptur - tłumaczył w rozmowie z nami Robert Willisch.

Aktualnie sieć liczy kilkadziesiąt punktów. Poza tym lody od Willischa można było w tym roku kupić także w popularnych sieciach marketów.

Inną firmą doskonale znaną w regionie jest producent trumien - Lindner. Jest to jeden z liderów jeśli chodzi o produkcję trumien w Europie.

- Zdajemy sobie sprawę, że nie tylko w branży funeralnej, ale także w każdej innej, sztuką jest sprzedać a nie wyprodukować, dlatego mamy wielu Klientów nie tylko w Polsce ale i w całej Europie. Nasi zachodni sąsiedzi dobrze znają markę LINDNER i doceniają najwyższą jakość naszych trumien - głosi opis firmy na jej stronie internetowej.

Firma znana jest także ze specjalnego kalendarza, który wydawany jest od kilku lat. Przedstawia on między innymi nagie modelki pozujące z trumnami.

Serpol Cosmetics to natomiast firma z Mieściska produkująca... kosmetyki. Te trafiają do wielu znanych sieci handlowych w Polsce.

Wągrowiec może poszczycić się także lokalną kawą. Tą kilka lat temu wypuścił wągrowiecki ratusz. ożna ją skosztować, jak informują przedstawiciele ratusza, w kawiarniach na terenie miasta oraz kupić w Muzeum Regionalnym. - W kawie cystersko-pałuckiej, w skład której wchodzą jęczmień, pszenica i cykoria, zawarliśmy genezę Wągrowca, nasze cysterskie korzenie oraz to, że znajdujemy się na terenie Pałuk. Dodatkowo kawa - jak powszechnie wiadomo - jest pita w celu pobudzenia, ożywienia. Czyli po prostu - wyzwolenia energii - wyjaśniali przedstawiciele ratusza wprowadzając przed kilkoma laty kawę na rynek. Nad recepturą kawy ratusz współpracował z Opatówką. Jak się okazuje, kawa zbożowa w Wągrowcu była niegdyś bardzo popularna. W XIX wieku był to powszechny napój na terenie miasta. Wielu wybierało ją ze względu na niższą cenę od tej tradycyjnej kawy. Cykoria natomiast to dodatek związany z zakonnikami. - W codziennej diecie zakonnicy wiele potraw wzbogacali dodatkami ziołowymi. Często była to cykoria. Smakowite i zdrowotne właściwości cykorii były również doceniane na pałuckiej wsi. Popularnym napitkiem na XIX-wiecznej wsi pałuckiej była kawa zbożowa, powstająca z palonego ziarna zbóż. Podobnie jak cystersi, mieszkańcy wsi i miasteczek wzbogacali walory smakowe i zapachowe tego napoju, poprzez dodanie palonego korzenia cykorii - wyjaśniał Marcin Moeglich, historyk z Muzeum Regionalnego w Wągrowcu.

Jak się okazuje, niegdyś nie brakowało w Wągrowcu także innych lokalnych produktów.

- W Wągrowcu bardzo popularne były miejskie piwa. Tradycje piwowarskie w mieście są bardzo rozległe. Co ciekawe, piwowarem był nawet ojciec Jakuba Wujka - wyjaśniał w rozmowie z „Tygodnikiem Wągrowieckim” historyk z muzeum.

W zapiskach pojawia się między innymi małoprocentowe wągrowieckie piwo o nazwie Braxatura.

Znana jest częściowo receptura przygotowywania regionalnych pierników z Mieściska. - W okresie PRL z wypieku tradycyjnych pamperów słynął niegdyś Kazimierz Pijanowski z Mieściska - wspominał przedstawiciel muzeum regionalnego. Pierniki miały także charakterystyczną formę. Swoim wyglądem przypominały wielkie „pajace”.