Koronawirus z perspektywy kierowcy z powiatu wągrowieckiego

,,Czemu ty się, zła godzino,
z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś - a więc musisz minąć.
Miniesz - a więc to jest piękne.”

Słowami Wisławy Szymborskiej mogę wyrazić to co można zaobserwować patrząc na zachowanie ludzi oraz to co czuję. Wiem, że to za jakiś czas minie. Musimy to po prostu przeczekać, być ostrożnym i stosować się do podawanych zaleceń.

Mimo, że pracuję jako kierowca i w tygodniu przybywam poza granicami kraju, mam do całej tej sytuacji wewnętrzny spokój. Z tej zawodowej perspektywy mogę powiedzieć, że praca kierowców stała się znacznie trudniejsza, szczególnie za granicą. Do pozamykanych na stacjach toalet, nieczynnych pryszniców, kolejek na granicach, dochodzi duże ryzyko zarażenia wirusem. W Niemczech, we Francji czy też we Włoszech liczba zarażonych sięga od kilkunastu do nawet kilkudziesięciu tysięcy. W ubiegłym tygodniu ‘’po sieci’’ krążył post nazywający kierowców bohaterami. Dla mnie to za duże słowo. Bohaterami są Ci, którzy mają bezpośrednią styczność z zarażonymi i ratują ich życie, a my po prostu wykonujemy pracę -nazwijmy to- podwyższonego ryzyka. Problem tkwi w tym, że objawy koronawirusa nie pojawiają się od razu i możemy wrócić zarażeni nie wiedząc o tym. Ja osobiście, po powrocie izoluję się jak tylko mogę i o ile rodzice, dziadkowie, znajomi to potrafią zrozumieć to 3 letniemu dziecku, które tęskni, chce się przytulić, dać buziaka i razem pobawić, bardzo trudno to wytłumaczyć. To jest chyba w tym wszystkim najtrudniejsze. Obawa o bliskich.

ZOBACZ TAKŻE

We wszystkim staram się dostrzegać pozytywne aspekty, w tej sytuacji również. Polskę zalała fala dobra. Podczas kolejek na granicach okoliczni mieszkańcy dostarczali kierowcom żywność i wodę, młodzież pomaga seniorom w robieniu zakupów, zrzutki internetowe na pomoc szpitalom, lekarze, którzy dostają darmowe posiłki od restauracji, mówiąc krótko myślimy o sobie wzajemnie. To w tej całej sytuacji jest najpiękniejsze.

Autor: Bartosz Wrzosek