Telewizyjny Turniej Miast czyli z nami nie wygracie

27 września 1987 roku to pamiętna data dla wielu wągrowczan. Tego dnia, w niedzielę, Wągrowiec wystąpił w Telewizyjnym Turnieju Miast. Wągrowiec zmierzył się z Lubartowem. Wydarzenie medialne, społeczne, polityczne i kulturalne - dla nas, wągrowczan, dla samego miasta ogromny zaszczyt, że to właśnie Jakubowy Gród wybrano.

Rok 87. to były szare czasy w naszej PRL–owskiej rzeczywistości. Turniej miast był wydarzeniem z innej bajki, medialnym, coś tak, jak dzisiejszy „X Factor”. Mieszkańcy byli dumni, że widzą swoje miasto w telewizji, że Wągrowiec zaczął być kojarzony, wypiękniał, tętnił życiem.

Wspominam te czasy z rozrzewnieniem, czasami ze śmiechem, ponieważ zabawnych sytuacji nie brakowało. Byłem wtedy pracownikiem MDK, współpracowałem z ekipą telewizyjną i reżyserem Rzeszewskim.

Ekipa mieszkała w hotelu nad jeziorem. Wszystkie śpiewy, podkłady głosowe były nagrywane w auli ówczesnego liceum ekonomicznego ze względu na dobrą akustykę. Charakterystyczne było wtedy także upiększanie miasta. Wszystkie płoty, bramy były malowane na zielono, odnawiano pasy na jezdni na przejściach dla pieszych, odświeżano elewacje budynków, w klombach posadzono więcej kwiatów.

Pamiętam też taką ciekawostkę - na drzewach w amfiteatrze w skrzynkach powieszono kilka kolorowych telewizorów, by mieszkańcy mogli śledzić transmisję. A zdobyć te telewizory wówczas było niełatwo. Klimat był niesamowity, atmosfera podniosła. Inne czasy. Zakłady pracy aktywnie włączały się w udział w turnieju, ale robiły to „na rozkaz”, bo tak właśnie było trzeba - wspomina Krzysztof Tyborski.

Więcej czytaj już jutro na łamach Tygodnika Wągrowieckiego.