Wspomnień czar. Taki był Wągrowiec w czasach PRL-u

Zajrzyjcie do swoich szuflad ze zdjęciami. Z pewnością wielu z Was znajdzie tam fotografie, dokumenty czy plakaty z lat 1952- 1989. Dzisiaj to skarby, które przydadzą się do najnowszej akcji książnicy. Powiatowa Biblioteka Publiczna przymierza się do zorganizowania wystawy mającej na celu pokazać, jak wyglądało życie mieszkańców Wągrowca i okolic w PRL-u. Niedawno ruszyła zbiórka materiałów.

- Ogłaszamy zbiórkę fotografii, dokumentów i plakatów z tamtego okresu dotyczących wszelkich przejawów życia społecznego i prywatnego, to jest pochodów pierwszomajowych, obchodów 22 lipca, wyborów z 1989 roku, czynów społecznych, festynów i zabaw czy wakacji. Mile widziane są również zdjęcia z zakładów pracy i szkół - zachęcają pracownicy biblioteki.

Za zgodą właściciela, kopie wybranych zdjęć zostaną wykorzystane przy organizacji wystawy oraz w publikacji książkowej Krzysztofa Pukaczewskiego. Zbiórka potrwa do 18 maja.

Na przestrzeni lat mieszkańcy Wągrowca i okolic dzielili się z naszą redakcją wspomnieniami z okresu PRL-u. Wspominaliśmy dwa największe zakłady istniejące wówczas w stolicy powiatu: ZREMB i Zakłady Hipolita Cegielskiego.

Obszernym archiwum ze zdjęciami i historiami ze ZREMB-u podzielił się z nami wągrowczanin Bogdan Kasprzykowski. Zabawnych historyjek związanych z tym miejscem było co niemiara. - W ZREMB-ie pracowałam przez 23 lata. Pracowałam w dziale kadr. Do dziś pamiętam jak niektórzy pracownicy dość często wychodzili kupić bułeczkę na śniadanie. Tak naprawdę szli do mieszczącego się po drugiej stronie baru „u Helucha”. Byli tacy, którzy po takim spacerze nie byli już w stanie wrócić do pracy - opowiadała nam Grażyna Słomińska.

Jeśli chodzi Cegielskiego, swoje wspomnienia opowiedziała nam wągrowczanka Zdzisława Jańczak. - Pracę w zakładzie rozpoczęłam w 1964 roku jeszcze jako panienka Zdzisława Twardowska. Pracowałam tam jako magazynier odzieży. Można jednak powiedzieć, że przez te wszystkie lata zajmowałam się w firmie wszystkim, bo kiedy, np. nie było sekretarki, ja pełniłam jej obowiązki - mówiła na naszych łamach. Swoimi wspomnieniami podzielił się także inny wągrowczanin Tadeusz Milej. - W HCP wszyscy pilnie pracowaliśmy. Wczasy pod gruszą były więc dla nas upragnionym odpoczynkiem. W zakładzie każdy z nas otrzymywał określoną kwotę pieniędzy na wakacje. W tamtych czasach była to dość spora suma, dlatego każdemu zależało, by je otrzymać. Ale to wcale nie było takie proste. Warunkiem ich wypłacenia było przedstawienie zaświadczenia, że było się gdzieś na urlopie. Jak je zdobyć? Wystarczyła pieczątka sołtysa jakiejś miejscowości. A że nie każdy miał możliwość wyjazdu, trzeba było trochę „zakombinować”. Ktoś miał rodzinę w innej miejscowości? Wysyłał więc swoje zaświadczenie, a podpis był załatwiony - wspominał z uśmiechem pan Tadeusz.

Jak wyglądało życie w PRL-u? O tym wągrowczanie chętnie nam opowiadali. - Pamiętam czasy, kiedy nie było marketów, a osiedla dopiero się budowały. W wakacje całymi dniami graliśmy w palanta na boisku przy ulicy Średniej, gdzie dziś stoją najnowsze bloki. Całymi dniami biegaliśmy i jeździliśmy na rowerach. Miasto organizowało dla najmłodszych zawody rowerowe. Wieczorem natomiast wszystkie dzieciaki przychodziły z mydłem i ręcznikami i zażywały kąpieli w Jeziorze Durowskim. Pomimo używanej chemii, woda była dużo czystsza - wspominała na naszych łamach wągrowczanka pani Izabela.