133 lata naszej księgarni - budynek z duszą

Książki są jak towarzystwo, które sobie człowiek dobiera - mawiał francuski filozof, Monteskiusz. Każdy, komu czytanie sprawia przyjemność wie, o czym mowa. Mimo wielu stereotypów dzisiejszych czasów, jest jeszcze sporo osób, które często odwiedzają księgarnię. Jedną z nich w Wągrowcu prowadzą państwo Muszyńscy. Od razu po przekroczeniu progu księgarni czuć wyjątkowy, specyficzny, ale bardzo przyjemny zapach papieru. W środku uśmiechem wita obecny jej współwłaściciel Piotr Muszyński i jego siostra Monika. To oni wspomnieli nam, że ich firma działa nieustannie już od 133 lat.

- Nasz tato Zenon Muszyński jest jej właścicielem od 1963 roku, ale historia tego miejsca sięga 1881 roku - wyjaśnia Monika Hoffmann, z domu Muszyńska. Pierwsza wzmianka o tym miejscu dotyczy Teodora Kręglewskiego, drukarza i introligatora pochodzącego z Gniezna. - Dobrze przygotowany i ambitny kupiec otwiera własne przedsiębiorstwo w Wągrowcu, a jego żona Maria Pruchniewska zostaje jego współpracownicą - czytamy w książce p.t. „Wspomnienia i sylwetki” autorstwa Jana Jachowskiego. Firma rozwijała się szybko i prężnie. Składała się z księgarni, składu papieru, introligatorni i małej drukarni. W późniejszym czasie pan Kręglewski poszerzył działalność o wytwórnię zeszytów. Jako jedyna polska księgarnia w Wągrowcu stała się ona ośrodkiem życia kulturalnego mieszkańców. Młodzież zaopatrywała się w niej w zabronioną lekturę patriotyczną. Po śmierci Teodora Kręglewskiego przez kilka lat interesem zajmowała się jego żona, Maria. W roku 1920 sprzedała księgarnię Kazimierzowi Bonowskiemu. Ten stopniowo poszerzał zakład, dokupując coraz nowocześniejsze maszyny. Zajmował się również drukowaniem reklam i opakowań do produktów spożywczych. Zakład zaliczany był do najważniejszych wągrowieckich firm.

- W 1945 roku, po wyzwoleniu i śmierci Kazimierza Bonowskiego, przez kilka lat księgarnię prowadziła wdowa po nim, Joanna Bonowska. W 1950 roku księgarnia została upaństwowiona, a lokal przejęło Przedsiębiorstwo Państwowe „Dom Książki” z Poznania. Pierwszym kierownikiem został pan Leda. W 1963 roku kierownikiem został mój tato Zenon Muszyński. Od tej pory przedsiębiorstwo nastawione jest wyłącznie na prowadzenie księgarni- wyjaśnia pani Monika. Mężczyzna był najpierw właścicielem ajencyjnym, a od 1995 roku przyjął do spółki swojego syna Piotra.

- Wszystko wskazuje na to, że w przyszłym roku tata całkowicie zrezygnuje z pracy w księgarni, za to ja wejdę oficjalnie do spółki z bratem. Już od jakiegoś czasu to właściwie my zajmujemy się interesem. Tata ma już ponad siedemdziesiąt lat, a stan zdrowia nie pozwala mu być na miejscu codziennie. Czasem jednak do nas przychodzi i kontroluje naszą pracę. A to mu się nie podoba witrynka, a to książki nie stoją tam, gdzie mają. Ciągle angażuje się w życie naszej księgarni - opowiada z uśmiechem pani Monika.

Dzisiaj księgarnia przeżywa swoją drugą młodość. Ciągle trwa w tradycji, którą nadali jej poprzedni właściciele, ale unowocześnia się i wciąż dąży ku lepszemu. - Staramy się, aby w naszych księgozbiorach nie zabrakło najnowszych propozycji, ale i klasyków. Lektury, słowniki, czy książki kucharskie to pozycje, które przydadzą się każdemu. Oprócz książek posiadamy w ofercie szeroki wybór kolorowanek, artykułów biurowych i piśmienniczych i kalendarzy - wyjaśnia pani Monika. Kobieta podkreśla, że sporo mieszkańców Wągrowca kupuje książki. Jest zdziwiona niektórymi klientami, którzy co kilka dni przychodzą po nowe propozycje. - Nie wiem, kiedy oni zdążą je przeczytać. Cieszę się jednak, że mamy książkowych maniaków. Sama do nich należę - dodaje pani Monika.