Archeologiczne skarby w muzeum w Wągrowcu

- Badania archeologiczne na terenie Wągrowca i ziemi wągrowieckiej mają bogatą historię: od wczesnej wzmianki Jana Długosza na temat „rosnących w ziemi garnków”, poprzez XIX-wieczne badania dr. Karola Libelta i sto lat późniejsze prace Ekspedycji Archeologicznej „Łekno”, aż po aktualną działalność Muzeum Regionalnego w Wągrowcu.

Na ekspozycji zgromadzono setki obiektów archeologicznych, ilustrujących dzieje Wągrowca i ziemi wągrowieckiej od czasów najdawniejszych, do współczesności. Na wystawie można podziwiać m.in. narzędzia z epoki kamienia, będące najwcześniejszym świadectwem obecności grup ludzkich na tym terenie, a także zabytki związane z dziejami ziemi wągrowieckiej w starożytności (m.in. zapinki i ozdoby z brązu, naczynia gliniane z wyposażenia grobów ciałopalnych, rekonstrukcja pieca dymarskiego do wytopu żelaza sprzed 2 tys. lat). Znaczna część wystawy poświęcona jest okresowi średniowiecza oraz czasom nowożytnym. Obok ozdób i przedmiotów z cmentarzysk wczesnośredniowiecznych zaprezentowano wyniki badań prowadzonych w otoczeniu wągrowieckiego klasztoru i fary. Życie mieszkańców dawnego Wągrowca ilustrują liczne przedmioty codziennego użytku, zdobione kafle, fragmenty butli szklanych z pieczęciami, numizmaty, elementy uzbrojenia i wiele innych. Nowszych czasów dotyczą obiekty wydobyte podczas prac porządkowych wykonanych w krypcie pod kościołem w Łeknie i prac ekshumacyjnych mogił z czasów II wojny światowej na cmentarzu ewangelickim w Wągrowcu. Odrębnie przedstawiono temat badań „zaginionego miasta” w Dzwonowie – uznawanego za jedno z ważniejszych polskich odkryć archeologicznych ostatnich lat.

Na wystawie zaprezentowano również znaleziska gromadne – skarby z trzech różnych epok. Ze starożytności pochodzi skarb ze Smuszewa, zwierający kilkadziesiąt fragmentów przedmiotów wykonanych z brązu. Drugi w kolejności jest wczesnośredniowieczny skarb z Tarnowa Pałuckiego, którego fragment został udostępniony przez Ekspedycję Archeologiczną „Łekno”. Trzeci skarb zawierał 117 srebrnych monet z czasów wczesnonowożytnych i został odnaleziony w Skokach.

Większość zgromadzonych obiektów pochodzi z badań realizowanych od kilkunastu lat przez muzeum w Wągrowcu, jednak na wystawie znalazły się również zabytki z badań innych instytucji (np. badania na stanowisku Ł3 w Łeknie, tzw. Klasztorek, przy zamku w Gołańczy, czy też na cmentarzysku wczesnośredniowiecznym w Wągrowcu/Łęgowie).

Dzięki badaniom archeologicznym wiemy dziś znacznie więcej o przeszłości miasta i jego okolic a zbiory muzeum wzbogaciły się o tysiące zabytków zinwentaryzowanych podczas prac terenowych. Stopniowo wypełniane są kolejne „białe plamy” w wiedzy na temat przeszłości ziemi wągrowieckiej. Realizacja szeroko zakrojonych prac badawczych nie byłaby możliwa bez akceptacji i życzliwości ze strony wielu instytucji i osób prywatnych, szczególnie władz samorządowych, inwestorów oraz licznych pasjonatów dziejów „małej ojczyzny” - informują przedstawiciele muzeum.

Wystawa czynna jest do 14 maja.