Wieczornica Powstańcza w Szkole Podstawowej nr 3 w Wągrowcu. Wyjątkowe przedstawienie w wykonaniu uczniów!

Owacjami na stojąco nagrodzeni zostali młodzi aktorzy i chórzyści z wągrowieckiej "trójki", którzy 2 czerwca wystawili wyjątkowe przedstawienie o tematyce powstańczej. Wieczornica Powstańcza została zorganizowana o godzinie 21. rozpoczęła się wystąpieniem dyrektora szkoły Piotra Gąsiorka, który przywitał zebranych gości.

Następnie głos zabrał historyk z Muzeum Regionalnego w Wągrowcu Marcin Moeglich. Ten streścił wszystkim, jak wyglądały działania na terenie Wągrowca. Podkreślił, w jak ważnym miejscu odbywa się Wieczornica. Sala Gimnastyczna przy szkole nr 3 w Wągrowcu była miejscem, w którym polscy żołnierze przechytrzyli wroga.

Po wystąpieniach wszyscy udali się do środka sali, gdzie uczniowie, kierowani przez Danutę Strzelecką- Purczyńską i Agatę Drążkiewicz, wprowadzili gości w wyjątkowy klimat. Ich wzruszający i przeplatany wspaniałymi piosenkami spektakl na długo pozostanie w pamięci.

97 grudnia 1918 roku wybuchło w Poznaniu Powstanie Wielkopolskie. W kolejnych dniach powstańcy przejęli kontrolę nad wieloma innymi miejscowościami. Wśród nich był Wągrowiec, opanowany 30 grudnia 1918 r. w efekcie skoordynowanej akcji rozbrojenia oddziału wojsk pruskich. Stacjonowały one w sali gimnastycznej gimnazjum przy ulicy Klasztornej (dzisiejsze I LO i SP nr 3). Żołnierze niemieccy byli dobrze uzbrojeni i wyekwipowani. Ich dowódcą był major Elsner. Dla słabo uzbrojonych powstańców unieszkodliwienie takiego oddziału było trudnym zadaniem. Planując akcję dr Stanisław Kulinski postanowił zastosować fortel, licząc że w ten sposób uda się uniknąć rozlewu krwi. W tym celu zaproszono dowódcę - majora Elsnera - do podjęcia rozmów w hotelu Bristol przy rynku. Gdy
dowódca opuścił swoich żołnierzy, w ich szeregach nastąpiło rozluźnienie. Ten moment wykorzystali powstańcy. W grupie ok. 60 osób, pod dowództwem Ignacego Wegnera wyruszyli spod Starej Strzelnicy (dzisiejszy Dzienny Dom Seniora) i prędko dotarli do zabudowań szkolnych.

Gdy oddział znalazł się w pobliżu bramy, Powstańcy biegiem wdarli się na dziedziniec. Tutaj, przed salą gimnastyczna, stał karabin maszynowy. Jego niemiecka obsługa nie czuwała stanowisku bojowym - opuściła je pod nieobecność majora. Zanim zorientowano się w sytuacji, powstańcy dopadli do stanowiska i obrócili lufę karabinu w kierunku sali i zgromadzonych w niej żołnierzy. Niemcy musieli złożyć broń. Zdobycz przejęta w sali gimnastycznej przez powstańców obejmowała: 50 karabinów ręcznych i amunicję, ponadto zdobyto 28 koni, tabor i kuchnię polową. Szczególną wartość miały ciężkie karabiny z wozami (5 sztuk) i 5 lekkich karabinów maszynowych. Arsenał przejęty w sali gimnastycznej umożliwił sformowanie i uzbrojenie oddziału, który dał początek przyszłemu batalionowi wągrowieckiemu. Akcja przy sali gimnastycznej miała kluczowe znaczenie dla oswobodzenia miasta. Jej następstwem było przejęcie przez Polaków kontroli nad powiatem wągrowieckim.

Wiceburmistrz Wągrowca Remigiusz Priebe przekazał podczas tego wydarzenia dobrą nowinę o tym, że zgodnie z decyzją radnych, sporządzony będzie projekt odnowienia sali gimnastycznej. Jak podkreślił, jest to pierwszy i najważniejszy krok, by to miejsce odzyskało blask.

Budynek sali gimnastycznej powstał równocześnie z gmachem Królewskiego Gimnazjum w Wągrowcu (obecnie I Liceum Ogólnokształcącego w Wągrowcu) oraz willi dyrektorskiej w latach 1875-78. Sala zlokalizowana jest na zachód od głównego gmachu szkoły. Początkowo był to obiekt wolnostojący, połączony ze szkołą krytym gankiem drewnianej konstrukcji. Obecnie połączony jest skrzydłem szkoły zbudowanym w latach 70. XX wieku. Ze względów praktycznych aktualnie należy do zabudowań związanych ze Szkołą Podstawową nr 3.

- Decyzja o wzniesieniu przy gimnazjum sali gimnastycznej przypada na czasy rosnącej popularności zajęć gimnastycznych i sportowych oraz wprowadzania wychowania fizycznego do szkół. W momencie powstania był to jeden z najnowocześniejszych obiektów tego typu w Wielkopolsce. Obecnie należy do najstarszych zachowanych sal gimnastycznych w regionie i jest ważnym świadectwem przemian zachodzących w społeczeństwach XIX-wiecznej Europy. Pod względem historycznym budynek dokumentuje zarówno dzieje sportu i architektury na ziemiach polskich, jak i dzieje miasta - poinformowali organizatorzy wydarzenia.