Darmowe wejściówki na spektakl w Wągrowcu. Jak je zdobyć?

Wejście na spektakl na podstawie darmowych wejściówek, które można odebrać w kasie kina MDK.

Opis spektaklu:
Lekcja tożsamości narodowej
Każdy Polak od wczesnego dzieciństwa zna doskonale opowieści o trzech dzielnych braciach Lechu, Czechu i Rusie, orle białym, złym królu Popielu i szlachetnej Wandzie, co nie chciała Niemca. O początkach państwa polskiego i jego pierwszych władcach. Ale czy rzeczywiście je znamy i rozumiemy, czy nadal czujemy się z nimi dobrze, czy w XXI wieku pomagają nam one znaleźć odpowiedź na pytanie „kto ty jesteś”? A może dziś „Polak mały” chętniej zajrzy za kulisy legendy, odczytanej trochę inaczej, może zabawniej, bardziej przewrotnie i współcześnie przez Marię Wojtyszko. Autorka scenariuszy telewizyjnych i filmowych oraz tekstów dla teatru, członek Pracowni Filmowej założonej przy Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy, laureatka XXI Konkursu na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, swą najnowszą sztukę sceniczną napisała specjalnie dla Teatru Fredry w Gnieźnie.
Spektakl przygotowuje młoda, obiecująca reżyserka Agnieszka Mielcarek, przy współpracy scenograficznej Mirka Kaczmarka.
Zapraszamy najmłodszych widzów do Orlego Gniazda!
"Zastanawiając się więc nad fenomenem „Gniazda”, czyli dlaczego w tym przypadku wszystko zagrało począwszy od nowego pomysłu na legendę, poprzez wysoki poziom aktorskich wcieleń, a skończywszy na równie barwnych i fantazyjnych kostiumach, czy oryginalnie rytmicznej muzyce – na pewno trudno nie odmówić talentu reżyserce Agnieszce Mielcarek, ale i konsekwencji dyrekcji Fredry, która ma ambicję pracować z najlepszymi. I jako, że ci dobrzy twórcy to zaś ludzie o otwartych umysłach, trudno też nie dziwić się, że nie mają oni jednego obrazu Polski i Polaków w głowie, co zresztą zdradza również finałowa piosenka, w której bycie Polakiem oznacza głównie bycie dobrym człowiekiem. To trochę tak jak patriotyzm, który nie jest nacjonalizmem, bo miłość to nie nienawiść".
Kamila Kasprzak, Przemiany na szlaku piastowskim.
"I tak dalej, i tym podobne. Zręcznemu żonglowaniu mitycznymi motywami w wykonaniu Marii Wojtyszko towarzyszy równie zręczna żonglerka kabaretowo-teatralnymi konwencjami oraz chwytami inscenizacyjnymi autorstwa Agnieszki Mielcarek. Ukoronowaniem tej zabawy jest wyrośnięcie na scenie palmy i bynajmniej nie polsko-bagienne, lecz florydzko-bahamskie harce z nadmuchanym delfinem. Otrzymana w ten sposób sceniczna mikstura jest całkiem lekkostrawna, po karnawałowemu ciążąca ku dołowi, lecz w dobrym stylu, który nie osuwa się w jakowyś kicz – pseudotelewizyjny lub „jutuberski” (nie wiadomo, co gorsze). Widownia, także najmłodsza jej część, podochocona obniżeniem tonu i wyjściem ku jej światowi pojęć, bawi się całkiem dobrze, tyle że wszyscy przeczuwają, iż na koniec musi przyjść pora na jakąś w miarę poważną konkluzję. I takowa zostaje wyartykułowana w duchu internacjonalizmu i ogólnoludzkich wartości: być dobrym Polakiem to znaczy przede wszystkim być dobrym człowiekiem (o Polkach nic nie ma, mam nadzieję, że to li tylko taki semantyczny skrót). Kończy się to wszystko potężnym uderzeniem niezawodnego Orła w gong."