Powiat wągrowiecki. Zakonnica z naszego regionu jest błogosławioną. Kim była Maria Karłowska?

157 lat temu, dokładnie 4 września 1865r., w majątku Słupówka, obecnie Karłowo koło Smogulca w powiecie nakielskim przyszła na świat Maria Karłowska (imię zakonne Maria od Jezusa Ukrzyżowanego). Co wiemy o błogosławionej pochodzącej spod powiatu wągrowieckiego?

Maria Karłowska, jak informuje internetowa encyklopedia, pochodziła z wielodzietnej rodziny ziemiańskiej. Była jedenastym dzieckiem Mateusza Karłowskiego herbu Prawdzic oraz Eugenii z domu Dembińskiej herbu Rawicz. W 1875r. przyjęła Pierwszą Komunię Świętą.

Maria dorastała w Poznaniu. Tam w 1882r., jako siedemnastoletnia dziewczyna, pod wpływem przemyśleń duchowych złożyła przed spowiednikiem ślub dozgonnej czystości. Po śmierci rodziców odbyła kurs kroju i szycia i zatrudniła się w pracowni starszej siostry.

Kluczowym momentem w jej życiu okazało się spotkanie w listopadzie 1892r., w domu państwa Grześkowiaków w jednej z poznańskich kamienic, gdzie przypadkowo poznała biedną dziewczynę Frankę, zwracając w ten sposób uwagę na dziewczęta zaniedbane oraz opuszczone. Oddając się następnie pracy dobroczynnej, by móc im pomóc na miarę swoich możliwości, przy poparciu Kościoła urządziła w mieszkaniu swojej przyjaciółki Klementyny Jaworskiej ochronkę dla pierwszych pięciu dziewcząt, a następnie rozszerzyła ją na ulicy Szewskiej.

Maria poszukiwała słabych i zagubionych moralnie dziewcząt m.in. w: bramach kamienicach, na cmentarzach, ulicach, domach publicznych, więzieniach czy oddziałach dla chorych wenerycznie.

W 1894 założyła Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej i opracowała jego Konstytucje, a także podręczniki ascetyczne, wychowawcze i praktyczne, zawierające wyczerpujące wskazania.

Jej pracę charytatywną dostrzegła hrabina Aniela Potulicka, ofiarując w Winiarach (obecnie dzielnica Poznania) zabudowania gospodarcze z 4 ha gruntu, na którym w latach 1895–1908 zbudowano dom dla 70 osób. 20 czerwca 1902 Maria Karłowska wraz z kilkoma współpracownicami: s. Kazimierą Jaworską, córką Klementyny i s. Magdaleną Piechowiakówną złożyły śluby zakonne, dodając jako czwarty – ślub poświęcenia się pracy nad osobami zagubionymi moralnie, a 13 kwietnia 1909 biskup Edward Likowski zatwierdził Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej na prawie diecezjalnym.

Jej praca społeczna na rzecz ubogich, chorych i rozbitych rodzin Poznania zaowocowała założeniem zakładów wychowawczo – resocjalizacyjnych i szpitali dla chorych wenerycznie, dla dziewcząt i kobiet „z ulicy” pod nazwą Domów Dobrego Pasterza.

Poza Winiarami zorganizowała placówki w Wiktorynie koło Lublina, Toruniu, Łodzi, w Pniewitem i Topolnie, Jabłonowie tworząc fabrykę biszkoptów, wzorcowe gospodarstwa i szkołę gospodarczą. Założyła dziewięć ośrodków w których opiekę i pomoc znalazły kobiety z marginesu społecznego. Polskie władze odznaczyły ją w 1928 Złotym Krzyżem Zasługi za pracę społeczną i przymnażanie dobra Kościołowi i Ojczyźnie.

Zmarła w Pniewitem w opinii świętości 24 marca 1935 w wyniku niedomogi mięśnia sercowego. Pogrzeb odbył się 28 marca, a zwłoki spoczęły tymczasowo w grobowcu przy jabłonowskim kościele parafialnym.

Ekshumacja z grobowca odbyła się 31 sierpnia 1935r. z przeniesieniem do kaplicy domu generalnego, a w dniach 28-30 kwietnia 1978 dokonano rekognicji zwłok.

W 1953 z inicjatywy biskupa chełmińskiego Kazimierza Józefa Kowalskiego zebrano zaprzysiężone zeznania świadków o Marii Karłowskiej, po których 17 marca 1965 w Pelplinie rozpoczął się proces jej beatyfikacji. Postulatorem procesu został o. Michał Machejek OCarm, a wicepostulatorem ks. dr Olech Górski. Proces został zakończony w październiku 1982, po czym akta zostały przesłane do Stolicy Apostolskiej.

Maria Karłowska została beatyfikowana 6 czerwca 1997.

- Maria Karłowska w zaborze pruskim prowadziła prawdziwie samarytańską działalność pośród kobiet, które doznały wszelkiej nędzy materialnej i moralnej. (...) Jej oddanie Najświętszemu Sercu Zbawiciela zaowocowało wielką miłością do ludzi. (...) Przez tę miłość wielu duszom przywróciła światło Chrystusa i pomogła odzyskać utraconą godność - mówił o niej papież Jan Paweł II w homilii beatyfikacyjnej.

Sanktuarium błogosławionej Marii Karłowskiej znajduje się w domu generalnym Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej w Jabłonowie Pomorskim. Jej wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 6 czerwca.