Spacerem wśród rzeźb przy Jeziorze Durowskim. Jaka jest historia tych pomników towarzyszących mieszkańcom Wągrowca od lat 70?

Historia zabudowy linii brzegowej Jeziora Durowskiego sięga początku XX wieku. Wraz z rozbudową ulicy Kościuszki, postanowiono w sąsiedztwie stworzyć park miejski. W okresie międzywojennym miejsce to tętniło życiem, powstawały kolejne przystanie żeglarskie oraz otwarte baseny, przyciągając mieszkańców i turystów z okolicznych miejscowości. Park Miejski nad Jeziorem Durowskim stał się popularnym miejscem wypoczynku i rekreacji, gdzie ludzie spędzali czas na spacerach, piknikach oraz uprawianiu sportów wodnych.
Warto wspomnieć, żę w Wągrowcu odbył się ostatni obóz szkoleniowy piłkarskiej reprezentacji Polski przed wyjazdem na Mistrzostwa Świata do Francji w 1938 roku.

W 1965 roku opracowano długofalowy plan zagospodarowania części nabrzeża. Rok później oddano do użytku kąpielisko i ośrodek sportów wodnych, obejmujący trzy baseny do zawodów sportowych, brodzik dla dzieci ze ślizgiem oraz baseny do nauki pływania. W Parku Miejskim, powstał również amfiteatr, który stał się miejscem licznych wydarzeń kulturalnych i rozrywkowych dla mieszkańców i turystów. W 1972 roku oddano do użytku motel turystyczny z restauracją.

Rzeźby, które zdobią wągrowiecką promenadę, powstały w latach 70. podczas tzw. "plenerów rzeźbiarskich". Były to wydarzenia, na które zapraszano znanych artystów z całej Polski. Najczęściej spędzali w Wągrowcu kilka tygodni, gdzie mogli liczyć na pełne zakwaterowanie i wyżywienie. W sumie powstało ponad 20 rzeźb, rozsianych po całym mieście, niestety nie wszystkie zachowały się do naszych czasów.

Zapraszamy do galerii - znajdziecie w niej wszystkie rzeźby z ich historią

Artykuł został opracowany na podstawie materiałów zamieszczonych na https://parkmiejski.wordpress.com/